Przemoc wobec kobiet przyjmuje różne formy. Napastnik może stosować ją spontanicznie pod wpływem impulsu albo jako starannie zaplanowane działanie. I jednych, i drugich aktów przemocy dopuszczają się zarówno obcy, jak i osoby, z którymi ofiara już się zetknęła. Wszystkie zależą od motywów, stanu emocjonalnego i sposobu działania danego sprawcy.
Zacznijmy od spontanicznych aktów przemocy, popełnianych pod wpływem silnych, gwałtownych emocji, takich jak gniew, rozpacz, lęk czy frustracja. Należą do nich rozboje, nagabywanie na ulicy albo nagła napaść fizyczna, na przykład popchnięcie, uderzenie bądź klaps. Ich źródłem bywa głód władzy, brak kontroli nad impulsami albo poczucie własności i uprzedmiotowienie ofiary. Impulsywny charakter miewają też akty przemocy seksualnej i psychicznej, do których często dochodzi po zaciekłej kłótni. W takich przypadkach sprawca z reguły nie liczy się z konsekwencjami, działa pod wpływem chwili i silnych emocji.