Newsweek: Czym są systemy ciągłego monitorowania glikemii (CGM)?
Prof. dr hab. n. med. Małgorzata Myśliwiec, konsultantka wojewódzka w dziedzinie endokrynologii i diabetologii dziecięcej, wiceprzewodnicząca Sekcji Diabetologii Pediatrycznej Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego: – System ten pozwala na nieprzerwane, częste pomiary poziomu cukru we krwi, nawet co minutę, bez nakłuwania palca. Dzięki temu osoby z cukrzycą mogą lepiej kontrolować swój poziom glukozy, dostosowywać dawki insuliny i unikać zarówno zbyt wysokiego, jak i niskiego poziomu cukru. Żeby to zmierzyć, wystarczy niewielki i dyskretny sensor noszony na tylnej stronie ramienia. Do tego potrzebujemy jeszcze odpowiedniej aplikacji na smartfon, która przy każdym skanowaniu, zapisuje odczyt stężenia glukozy oraz pokazuje strzałki trendu zmian, a wszystkie wyniki można zazwyczaj w łatwy, szybki i zdalny sposób udostępnić swojemu lekarzowi.
Co daje pacjentowi posiadanie takiego systemu?
– Jeżeli poziom glikemii jest stabilny, to znaczy, że wszystko jest w porządku. Jeśli natomiast rośnie, pacjent sam może podjąć decyzję o jego obniżeniu – np. zaaplikować kolejną dawkę insuliny. A kiedy strzałka na smartfonie opada, to wtedy pacjent widzi, że musi np. zjeść dodatkowy posiłek.
Czyli to przede wszystkim narzędzie edukacyjne?
– Pacjent na podstawie odczytów widzi, jak dany posiłek wpływa na poziom glikemii. Może nauczyć się, które produkty spożywcze wpływają niekorzystnie na poziom glikemii i podjąć decyzję o zmianie nawyków żywieniowych. Może również zobaczyć, jak wpływa na niego wysiłek fizyczny – ten tlenowy, zwany aerobowym, spala glukozę z udziałem tlenu, co pozwala na efektywne obniżanie poziomu cukru we krwi. Dodatkowo, poprawia wrażliwość na insulinę, co również przyczynia się do obniżenia glikemii. Z kolei wysiłek beztlenowy – jak np. bardzo silny bieg, podnosi poziom glikemii. To narzędzie ma również walor terapeutyczny, bo pacjent jest permanentnie zaangażowany w leczenie choroby. Nie czeka na wizytę u lekarza, który zmieni mu dawki insuliny. Na podstawie odczytów z systemów ciągłego monitorowania sam może to zmienić, podobnie jak nawyki żywieniowe, czy wprowadzić wysiłek fizyczny.
Pacjenci, którzy nie stosują się do zaleceń lekarskich i nie osiągają wyrównania metabolicznego, są narażeni na liczne powikłania. Jakie są najczęstsze z nich?
– Systemy ciągłego monitorowania glikemii nie dość, że zwiększają jakość życia pacjenta i umożliwia jego większe zaangażowanie w proces terapeutyczny, to pozwalają też na prewencję powikłań, również tych ostrych, jak chociaż hipoglikemia, która najczęściej skutkuje tym, że pacjent musi być hospitalizowany, czy też hiperglikemia.